دانشکده معماری

تحقیقات صورت‌گرفته در مورد تاریخچۀ روش‌های آموزش معماری در مدارس مهم معماری جهان از دهه هشتاد میلادی به این سو گام‌های اساسی را در ارتقاء کیفیت آموزش معماری به دنبال داشته است. در کشور ما اما مهم‌ترین اقدام پایدار در تاریخ آموزش معماری ایران را باید تأسیس دانشکدۀ هنرهای زیبا دانست که دارای سه نقطۀ عطف بارز است. نخستین نقطه، مبدأ شکل‌گیری رشته معماری با تأسیس دانشکدۀ هنرهای زیبا توسط آندره گدار فرانسوی و با الگوبرداری از شیوۀ آموزش معماری در مدرسه بوزار پاریس می‌باشد. دومین آن‌ها، تحولات دانشکده و رشته معماری در سال 1348 به‌وسیلۀ جمعی از معماران جوان از فرنگ برگشته بوده است. این گروه عمدتاً تحت تأثیر آموزش‌های مدرسه باوهاوس به تغییراتی در شیوه‌های آموزشی دانشکده به‌طور کلی و به‌خصوص معماری دست زدند. سومین نقطۀ عطف را باید وقوع انقلاب فرهنگی در سال 1359 به تبع از انقلاب اسلامی دانست. از آنجایی که بخش عمده‌ای از تحولات پس از انقلاب فرهنگی در آموزش معماری تحت‌تأثیر نظرات اساتید و دانش‌آموختگان دو دوره قبل بوقوع پیوسته، دوره‌های نخست و دوم را باید بنیادهای شکل‌گیری آموزش معماری در ایران دانست. تلاش این کتاب بر این بوده است تا با مقایسه تطبیقی دوره اول و دوم آموزش معماری در دانشکده هنرهای زیبا، دریچه‌‌ای به شناخت بهتر پایه‌های آموزش معماری در ایران گشوده شود.

فصل اول: آغاز آموزش معماری در دانشکده هنرهای زیبا (1319-1348)
- شناخت دوره اول
- معرفی نقاط قوت و ضعف و آسیب‌شناسی دوره اول

فصل دوم: دوره دوم آموزش معماری در دانشکده هنرهای زیبا (1348-1359)
- شناخت دوره دوم
- معرفی نقاط قوت و ضعف و آسیب‌شناسی دوره دوم