دانشکده معماری

این پژوهش با هدف بررسی تأثیر الگوهای هندسی نور طبیعی بر ادراک و تجربه فضایی کاربران در محیط‌های مسکونی انجام می‌شود. به عبارت دیگر، می‌خواهیم بدانیم چگونه تغییرات در نحوه ورود نور به فضا، بر احساسات، ادراکات و در نهایت رضایت افراد از محیط زندگی‌شان تاثیر می‌گذارد. اهداف اصلی پژوهش عبارتند از: شناسایی الگوهای نور ایده‌آل، درک عناصر اصلی تشکیل‌دهنده ادراک فضایی و چگونگی تأثیر نور بر این عناصر، ارزیابی تأثیر کیفیت نور بر آسایش بصری و تجربه فضایی کاربران، تعریف شاخصی برای سنجش رضایت نوری و کیفیت نور در فضاهای معماری و شبیه‌سازی شرایط مختلف نوری به منظور بررسی دقیق‌تر تأثیر الگوهای هندسی نور بر ادراک کاربران. برای دستیابی به این اهداف، از ترکیبی از روش‌های کیفی و کمی استفاده خواهد شد. در بخش کیفی، با استفاده از مصاحبه و پرسشنامه، نظر کاربران در مورد الگوهای مختلف نور و احساسات آن‌ها بررسی می‌شود. در بخش کمی، از روش‌های تجربی و شبیه‌سازی رایانه‌ای برای بررسی دقیق‌تر تأثیر پارامترهای مختلف نور بر ادراک کاربران استفاده خواهد شد. نتایج این پژوهش می‌تواند به معماران، طراحان داخلی و تصمیم‌گیران در حوزه ساخت‌وساز کمک کند تا با طراحی هوشمندانه نورپردازی، فضاهایی با کیفیت بالاتر و متناسب‌تر با نیازهای کاربران ایجاد کنند. همچنین، این پژوهش می‌تواند به توسعه استانداردهای جدید برای ارزیابی کیفیت نور در محیط‌های ساخته شده کمک کند. این پژوهش با تمرکز بر الگوهای هندسی نور و تأثیر آن بر ادراک کاربران، به حوزه جدیدی از تحقیقات در زمینه نورپردازی معماری می‌پردازد. تعریف شاخص رضایت نوری نیز یکی از نوآوری‌های این پژوهش است که می‌تواند به عنوان ابزاری برای مقایسه و ارزیابی کیفیت نور در فضاهای مختلف مورد استفاده قرار گیرد. انتظار می‌رود نتایج این پژوهش به شناخت عمیق‌تر رابطه بین الگوهای هندسی نور و ادراک کاربران کمک کند و منجر به ارائه توصیه‌هایی برای طراحی بهینه نورپردازی در فضاهای مسکونی شود. همچنین، این پژوهش می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی افراد با ایجاد فضاهایی با نورپردازی مناسب‌تر کمک کند.