دانشکده معماری

با توجه به افزایش چشمگیر تعداد ساختمان‌ها در دوران انقلاب صنعتی سوم، لزوم نگاه یکپارچه به چرخه حیات پروژه‌های ساختمانی بیش از هر زمان دیگری احساس می‌شود. با شکل‌گیری مفهوم انقلاب صنعتی چهارم در حوزه ساختمان، فناوری‌های نوین در نرم‌افزارها، چارچوب‌ها و ابزارهای کاربردی، مدیریت دارایی‌های ساختمانی را در بخش معماری، مهندسی و ساخت متحول کرده‌اند.
این رساله به واکاوی دوره بهره‌برداری و نگهداری (O&M) در چرخه حیات پروژه‌های صنعت ساختمان می‌پردازد، که به عنوان طولانی‌ترین و پرهزینه‌ترین بخش از چرخه حیات ساختمان‌ها شناخته می‌شود. در ابتدا، جنبه‌های مختلف تأثیرگذار بر این مرحله مورد بررسی قرار گرفته و عواملی که به بهبود کارایی و کاهش هزینه‌ها کمک می‌کنند، شناسایی می‌شوند. سپس، مفهوم تعامل انسان-ساختمان (HBI) تبیین و تحلیل می‌گردد که به بررسی نحوه تعامل کاربران با ساختمان و فناوری‌های نوین می‌پردازد. مطابق نتایج مراحل پیشین، مفاهیم و زیرساخت‌های تعامل انسان-ساختمان و تأثیر آن بر بهره‌وری و نگهداری مؤثر و پایدار مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد.
بر اساس نتایج این تحلیل، مدلی جهت بهره‌برداری و نگهداری مؤثر و پایدار برای پروژه‌های ساختمانی مسکونی با بهره‌گیری از رویکرد تعامل انسان-ساختمان تدوین و پیشنهاد می‌شود. این مدل با در نظر گرفتن ابعاد فنی، اقتصادی و زیست‌محیطی، به هدف کاهش هزینه‌ها و چالش‌های دوره بهره‌برداری و نگهداری می‌پردازد، همچنین با بهبود تجربه کاربران و افزایش بهره‌وری، به پایداری بلندمدت ساختمان‌ها کمک می‌کند. پژوهش حاضر با ارائه راهکارهای نوین و بهره‌گیری از فناوری‌های پیشرفته، به مدیران دارایی، کاربران و سایر ذینفعان صنعت ساختمان در دستیابی به بهره‌برداری بهینه و نگهداری پایدار کمک کرده و بهبود مستمر در این حوزه حیاتی را فراهم می‌آورد.