دانشکده معماری

کتاب «سه‌گانه منظر ایرانی» نوشته دکتر سیدامیر منصوری، دانشیار گروه معماری منظر دانشگاه تهران و دکتر شهره جوادی، استادیار گروه پژوهش هنر دانشگاه تهران در سال 1397 در انتشارات پژوهشکده هنر، معماری و شهرسازی نظر منتشر شده است. 
سه‌گانه در منظر ایرانی واقعیتی دیرین و ناشناخته است. معمولاً در این جایگاه‌ها رسم قربانی‌کردن پای چشمه و درخت انجام می‌شده که هم‌اکنون نیز در گوشه و کنار ایران شاهد آن هستیم. در روزگاران دور، پیشکش و قربانی برای ایزدان ماه و خورشید، در طلب باران و فراوانی محصول، دام و باروری انسان‌ها انجام می‌شد. زمانی دیگر قربانی و نذر و نیاز در باورهای جدید، ولی با اشکال کهن و گاه با اندک دگرگونی‌هایی مطابق با آیین نو ظاهر شد که بسیاری از این رسوم و آداب برجای مانده و امروز برگزار می‌شود. مؤلین کتاب با سفرهای زیاد به شهرها و روستاهای ایران و دقت در وضعیت این مکان‌ها، شباهت‌های زیادی را تصویر کرده‌اند. علی‌رغم تغییر ادیان و باورهای ایرانیان در طول تاریخ و تفاوت‌های بسیار در شرایط جغرافیایی، اقلیمی و تاریخی نقاط مختلف ایران، این حد از شباهت در مکان‌های آیینی قابل تأمل بوده و حاصل این پژوهش‌ چندین ساله، تبیین نظریه سه‌گانه منظر ایرانی می‌باشد. موضوع کتاب در 4 فصل واکاوی شده است. در سه فصل اول به بررسی مفاهیم سه‌گانه و در فصل چهارم با تحلیل نمونه‌های مختلف، به راستی‌آزمایی مفاهیم سه گانه پرداخته‌اند. 
فصل اول: آب در فرهنگ ایرانی
فصل دوم: درخت در باورهای ایرانی
فصل سوم: چارتاقی در فرهنگ معماری ایران
فصل چهارم: مونوگرافی